Bilety 25pln
Cały dochód z imprezy zostanie przekazany Kasi Żyżelewicz
Chcemy w ten sposób uczcić tragiczne zmarłego 11 maja Piotra Żyżelewicza perkusistę min VooVoo, Armii, Izraela czy Brygady Kryzys.
Oraz wspomóc jego rodzinę.
...
W koncercie udział wezmą
Freeyo Wojtka Mazolewskiego
Freeyo to zespół muzyki improwizowanej pochodzący z Trójmiasta. Powołany do życia przez Wojtka Mazolewskiego - lidera i twórcę Pink Freud, Irka Wojtczaka - saksofonistę Tymański Yass Ensemble, Wojtek Mazolewski Quintet i Michała Gosa - perkusistę zespołów Rogulus X Szwelas Und Gos, Śladami Gagarina, Maszyna do Mięsa.
Miłość z Tymonem Tymańskim i Leszkiem Możdżerem
Miłość powstała w kwietniu 1988 w Trójmieście na bazie nowofalowej formacji Sni Sredstvom Za Uklanianie. Od początku jej liderem był kontrabasista Tymon Tymański, jednak przez kilka następnych lat skład i muzyka grupy ewoluowały. Na początku Tymański współpracował w niej z Mikołajem Trzaską i Mazzollem a muzyka proponowana przez zespół nawiązywała zarówno do free jazzu jak i muzyki awangardowej. Wraz z dołączeniem do grupy Leszka Możdżera i odejściem Mazzolla w 1991 muzyka Miłości zbliżyła się do bardziej tradycyjnego jazzu, aczkolwiek nadal pełna była eksperymentów i niebanalnych rozwiązań harmonicznych i aranżacyjnych.
Pierwszy sukces Miłość odniosła na festiwalu Jazz Juniors w Krakowie w 1992. W tym samym roku grupa nagrała (w składzie Tymon, Trzaska, Możdżer, Olter) pierwszy album, zatytułowany po prostu Miłość. Do Miłości dołącza Maciej Sikała, grupa gra koncert na Jazz Jamboree 93 i zajmuje wysokie miejsca w plebiscytach Jazz Forum.
W 1994 muzycy Miłości podejmują współpracę z amerykańskim trębaczem Lesterem Bowie. Zaowocuje ona serią wspólnych koncertów oraz płytami – koncertową Not Two i Talkin' About Life and Death. W 1995 grupa nagrywa płytę Asthmatic, tytułem nawiązującą do legendy Krzysztofa Komedy.
Równolegle z działalnością w macierzystej grupie członkowie Miłości współpracowali z innymi artystami. Wokół Tymańskiego i Trzaski rozwijała się trójmiejska scena yassowa, Możdżer nagrywał płyty z kompozycjami Chopina. Miłość w klasycznym składzie zakończyła działalność w końcu lat 90., jednak po dokoptowaniu nowych muzyków grupa nadal grała koncerty. Tymon Tymański zrezygnował z gry na kontrabasie i występował z Miłością grając na gitarze elektrycznej, funkcję basisty przejął Tomasz Hesse, na perkusji grał Jacek Olter, na saksofonie Mikołaj Trzaska. W 2000 roku Trzaskę zastąpił Mazzoll na klarnecie. Czterech muzyków Miłości (Tymański, Trzaska, Mazzoll i Olter) koncertowało również jako NRD.
Zespół ostatecznie rozwiązał się w 2002 roku po samobójczej śmierci Oltera. Swoistą kontynuacją grupy jest nowy projekt Tymona – Tymański Yass Ensemble.
9 sierpnia 2009 odbył się w Mysłowicach w ramach Off Festivalu koncert reaktywowanej specjalnie na ten występ grupy Miłość. Z pierwotnego składu zabrakło oprócz zmarłego tragicznie Jacka Oltera również saksofonistów; Macieje Sikały i Mikołaja Trzaski. Miejsca brakujących muzyków wypełnili członkowie Tymański Yass Ensemble i Miłość zagrała w składzie: Tymon Tymański – kontrabas, Leszek Możdżer – fortepian, Antoni "Ziut" Gralak – trąbka, Alek Korecki i Irek Wojtczak – saksofony, Kuba Staruszkiewicz – Perkusja.
Biafro Larrego okey Ugwu
zespół BIAFRO, którego historia sięga lata 90-tych. Stworzona przez charyzmatycznego wokalistę i muzyka Larrego Okey Ugwu grupa, jest kolejnym potwierdzeniem tezy, iż Sopot to wylęgarnia prawdziwych pereł muzycznych. Biafro od początku swojego istnienia stworzyło oryginalny i niepowtarzalny styl będący połączeniem muzyki reggae, funk, rock'a czy transu. Ten zespół to prawdziwy dynamit sceniczny i niesamowite voodoo show jakie uwielbia publiczność.
Brygada Kryzys
Zespół został utworzony w lipcu 1981 w Warszawie przez: gitarzystę/wokalistę Roberta Brylewskiego (ex-Kryzys) oraz wokalistę/gitarzystę Tomasza Lipińskiego (ex-Tilt). Skład uzupełniali: basista Ireneusz Wereński (ex-Kryzys), perkusista Sławek Słociński, saksofonista Tomasz Świtalski (ex-Kryzys) oraz grający na instrumentach perkusyjnych Jarosław Ptasiński.
Pierwszy większy publiczny występ grupy miał mieć miejsce w sierpniu na I Przeglądzie Piosenki Prawdziwej w gdańskiej Hali Olivia, lecz nie doszło do niego w wyniku konfliktu z organizatorami. Muzycy ostatecznie pokazali się szerszej publiczności jesienią tego samego roku w warszawskim klubie "Riviera-Remont" występując razem z toruńską grupą Republika. Koncert Brygady Kryzys został zarejestrowany i wydany (bez zgody członków zespołu) na początku 1982 w formie LP pt. Brygada Kryzys w Wielkiej Brytanii przez wytwórnię Fresh Records UK. W tym czasie zespół zagrał trasę koncertową po Polsce u boku brytyjskiej grupy TV 21 (listopad). W grudniu muzycy udali się do Jugosławii na koncerty (dwa występy w Belgradzie). Dostali również od wytwórni Jugoton propozycję nagrania płyty – planów jednak nie zrealizowano z powodu wprowadzenia w Polsce stanu wojennego, który uniemożliwił muzykom ponowny wyjazd do Jugosławii. Stan wojenny przekreślił także plany koncertów na następny rok w Holandii[. W tym okresie muzycy dostali propozycję występów od "Rock Estrady" (organizatora dużych koncertów) – jednak podstawowym warunkiem współpracy miała być skrócona nazwa zespołu z Brygada Kryzys na Brygada K., na co Lipiński z Brylewskim nie przystali. Odmowa pójścia na kompromis uniemożliwiła im granie dalszych koncertów.
Niemniej jednak na początku 1982 członkowie Brygady Kryzys zostali wybrani do przetestowania możliwości nowo otwartego studia Tonpressu na warszawskim Wawrzyszwie. W tym czasie Słocińskiego na perkusji zastąpił Janusz Rołt. Podczas sesji testowych (luty/marzec) pod okiem realizatora Józefa B. Nowakowskiego (aka Kuba Nowakowski) nagrano kilkanaście utworów. Dziewięć z nich ukazało się na albumie Brygada Kryzys (zwanym również od koloru okładki "Czarną Brygadą").
We wrześniu Brygada Kryzys zagrała swoje ostatnie koncerty. Brylewski i Lipiński rozwiązali grupę z powodu braków dalszych perspektyw działalności.
Po zakończeniu działalności Brygady Kryzys Lipiński, Brylewski, Ptasiński razem z Pawłem "Kelnerem" Rozwadowskim utworzyli zespół Aurora (nie mająca nic wspólnego z późniejszą grupą rzeszowską o tej samej nazwie), która wkrótce po odejściu Lipińskiego (reaktywował Tilt) przekształciła się w grupę Izrael.
1991-1994
W 1991 doszło do reaktywacji zespołu w składzie: Brylewski, Lipiński, Wereński, perkusista Piotr "Stopa" Żyżelewicz, wokalistka Vivian Quarcoo oraz saksofoniści Włodzimierz Kiniorski i Aleksander Korecki. Latem wzięli udział w festiwalu jarocińskim, natomiast jesienią w katowickich "Odjazdach". W tym okresie muzycy rozpoczęli sesję nagraniową na kolejny album Cosmopolis, który ukazał się w 1992. Kilka utworów z tej płyty stanowiły kompozycje, które ze względów cenzuralnych nie mogły zostać opublikowane we wcześniejszych latach działalności zespołu (np. "To co czujesz", "Wojna", "Too Much"). Od końca 1992 aktywność zespołu zaczęła maleć. 13 grudnia (rocznica wprowadzenia stanu wojennego) w latach 1992–1994 (w warszawskim klubie "Remont") zespół grał koncerty pt. "Stanik" – jeden z nich (z 13 grudnia 1993) został nagrany i wydany w 1996 na kasecie Live in Remont '93. Po "Staniku '94" grupa zawiesiła działalność.
od 2003
Wiosną 2003 Brygada Kryzys po raz kolejny została reaktywowana. Brylewskiemu i Lipińskiemu tym razem towarzyszyli zupełnie nowi muzycy: Tomasz Szymborski (gitara basowa), Filip Gałązka (perkusja) i Sergiusz Lisecki (saksofon). Zespół zagrał koncerty (głównie klubowe) na terenie całej Polski, a także w londyńskim klubie "Garage" (grudzień). W 2005 na miejsce Liseckiego powrócili Korecki i Kiniorski.
Izrael
Powstał w marcu 1983 w Warszawie z inicjatywy gitarzysty Brygady Kryzys Roberta Brylewskiego, wokalisty Deutera Pawła "Kelnera" Rozwadowskiego, wokalistki Vivian Quarcoo, perkusisty Milo Kurtisa oraz grającego na instrumentach perkusyjnych Jarosława "Gruszki" Ptasińskiego. Miesiąc później grupa zadebiutowała w warszawskim klubie "Hybrydy". W maju muzycy w poszerzonym składzie (Tomasz Lipiński, Piotr Malik, Tadeusz Kuczyński, Katarzyna Grzechnik, Jerzy Jarmołowicz) dokonali pierwszych nagrań studyjnych, które ukazały się dopiero dwa lata później na wydanym przez wytwórnię Pronit albumie Biada, Biada, Biada i singlu "Rastaman nie kłamie" (cenzura zmieniła na okładkach płyt nazwę zespołu z Izrael na Issiael). W sierpniu 1983 muzycy wystapili m.in. na gdańskim koncercie u boku grupy Misty in Roots. Niewiele później "Kelner" opuścił zespół.
Latem 1984 Izrael zaprezentował się przed szeroką publicznością podczas festiwalu w Jarocinie, którego został stałym gościem w następnych latach. Piosenka "Wolność" wykonana podczas tego koncertu ukazała się na albumie różnych wykonawców Fala w następnym roku. W czasie festiwalu FMR Jarocin '85 ekipa filmowa Piotra Łazarkiewicza uwieczniła fragment występu grupy, który znalazł się w dokumencie Fala - Jarocin '85. W tym samym roku członkowie Izraela w zmienionym składzie (m.in. pojawili się Dariusz "Maleo" Malejonek – grający wówczas równolegle w zespole Kultura, Sławomir Gołaszewski, Piotr "Samohut" Subotkiewicz, Alik Dziki oraz Tomasz "Żwirek" Żmijewski) przystąpili do nagrań na kolejny album Nabij Faje (na którym rolę głównego wokalisty objął Brylewski), który pojawił się rok później wraz z singlem "Nie poddawaj".
W 1986 muzycy zostali po raz kolejny sfilmowani – tym razem przez ekipę BBC, która w tym czasie kręciła film dokumentalny poświęcony polskiej muzyce rockowej My Blood, Your Blood (reż. Andrzej Kostenko). W 1987 ukazał się trzeci album zespołu Duchowa rewolucja vol. 1 na której zagrał na perkusji Sławomir "Dżu Dżu" Wróblewski, a także pojawili się Krzysztof Banasik, (wówczas Kult) (waltornia), Paweł Szanajca, (wówczas Kult) (saksofon) oraz Tomasz Budzyński (Armia) (chórki).
Pod koniec lat 80. do Izraela dołączył Piotr "Stopa" Żyżelewicz (ex–Kultura i Moskwa) zastępując za perkusją "Dżu Dżu", który przerzucił się na gitarę basową. W tym składzie na przełomie lat 80/90 Izrael zagrał koncerty w Czechosłowacji, Austrii i Anglii. W połowie 1990 zespół przystąpił w londyńskim studiu "Ariwa" do nagrań na album 1991, który ukazał się rok później. Jeszcze przed nagraniami do składu dołączył multiinstrumentalista Włodzimierz Kiniorski. W 1991 pojawiła się również na rynku płyta Duchowa rewolucja vol. 2 zawierająca materiał z sesji sprzed czterech lat.
W marcu 1993 zespół wystąpił w Jarocinie, a także zagrał koncerty m.in. w Białymstoku i Krakowie z których nagrania weszły w skład albumu Live 93-Życie Jak Muzyka (1994). W 1994 Izrael wystąpił m.in. na katowickich "Odjazdach", a rok później zawiesił działalność.
W 1997 ukazał się album 12RA3L in dub będący zbiorem dubowych wersji (autorstwa Brylewskiego) utworów Izraela z całego okresu kariery[6].
W 2006 doszło do reaktywacji zespołu pod szyldem Magnetosfera. W tym samym roku zostało wydane DVD W Koperniku – Live zawierające materiał z koncertu, który odbył się w warszawskim liceum Mikołaja Kopernika 11 września 1991. Od 2007 grupa występuje pod oryginalną nazwą i rok później opublikowała płytę z premierowym materiałem pt. Dża ludzie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz